پرش به محتوا

پژوهش‌های اچ‌آی‌وی/ایدز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پژوهش‌های اچ‌آی‌وی/ایدز برای بهبود درمان‌های فعلی شامل کاهش عوارض جانبی داروهای کنونی، برنامه‌های دارویی ساده‌تر با هدف تعیین برنامه‌های مناسب‌تر برای مقاومت در برابر دارو می‌شود. با این حال، به نظر می‌رسد که فقط با یک واکسن می‌توان این بیماری همه‌گیر را متوقف کرد. زیرا واکسن هزینه کمتری دارد و برای کشورهای در حال توسعه مقرون به صرفه‌تر است و به درمان روزانه نیاز ندارد.[۱] با این حال، پس از بیش از ۲۰ سال تحقیق، واکسن HIV-1 به هدفی دشوار تبدیل شده‌است،[۱][۲] و هنوز هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.

پیوند سلول‌های بنیادی

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۷، به تیموتی ری براون،[۳] یک فرد ۴۰ ساله مبتلا به HIV، که با نام «بیمار برلین» نیز شناخته می‌شود، پیوند سلول‌های بنیادی به عنوان بخشی از درمانش برای لوسمی میلوئید حاد (AML) داده شد.[۴]پیوند دوم یک سال پس از عود کردن بیماری انجام شد. اهداکننده نه تنها برای سازگاری ژنتیکی بلکه همچنین برای هموزیگوت بودن برای جهش CCR5-Δ32 انتخاب شد تا مقاومت بیشتری در برابر عفونت HIV صورت گیرد.[۵][۶] پس از ۲۰ ماه بدون هیچ گونه درمانی با داروی ضدویروسی، گزارش شد که سطح HIV در خون، مغز استخوان و روده براون زیر حد تشخیص داده شده بود.[۶] این ویروس تا بیش از سه سال پس از اولین پیوند قابل شناسایی نبود.[۴] اگر چه محققان و برخی از مفسران، نتیجه را درمان بیان کرده‌اند، اما دیگران بر این عقیده‌اند که این ویروس ممکن است به صورت پنهان در بافت‌ها [۷] مانند مغز (که به عنوان منبع ذخیره ویروسی عمل می‌کند) وجود داشته باشد.[۸] درمان از طریق سلول‌های بنیادی به دلیل طبیعت داستان‌گونه‌ای خود، بیماری و احتمال از بین رفتن پیوند سلول های بنیادی، و دشواری‌های تحقیقاتی پیدا کردن اهداکنندگان مناسب، در حال بررسی است.[۷][۹]

عوامل دستگاه ایمنی

[ویرایش]

در طی تلاش‌های انجام شده برای کنترل تکثیر ویروس، ایمن درمانی که می‌تواند به بهبود دستگاه ایمنی کمک کند، در آزمایش‌هایی از جمله IL-2 و IL-7 بررسی گردیده است.[۱۰]

ناتوانی محافظت داوطلبان واکسن در برابر عفونت HIV و پیشرفت ایدز در ساختمان زیست‌شناختی، به پنهان شدن HIV منجر شده است. شاید روزی با یک دوره محدود درمان ترکیبی ضدویروس و داروی منبع ذخیره نهانی پنهان بتوان عفونت HIV را ریشه‌کن کرد.[۱۱] محققان آبزیمی کشف کرده اند که می‌تواند پروتئین gp120 متصل به CD4 را از بین ببرد. از آنجا که این پروتئین نقطه اشتراک لنفوسیت‌های بی و خطرات احتمالی دستگاه ایمنی بدن است، در همه انواع HIV شایع است.[۱۲]

واکسن HIV

[ویرایش]

واکسن HIV که از افراد واکسینه شده در مقابل ویروس HIV محافظت می‌کند، یکی از اهداف تحقیقاتی HIV می‌باشد. تا سال ۲۰۱۲ هیچ گونه واکسن موثری برای ایدز کشف نشده است.[۱۳] در واکسن آزمایشی RV 144 که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد کاهش جزئی تقریباً ۳۰% در خطر انتقال مشاهده شد، که باعث ایجاد امیدی در جامعه تحقیقاتی برای یک واکسن مؤثر شد.[۱۴] آزمایش‌های بیشتری بر روی واکسن RV 144 در حال انجام است.[۱۵][۱۶]

داروهای جایگزین

[ویرایش]

در آمریکا، تقریباً ۶۰% افراد مبتلا به HIV از اشکال مختلف داروهای مکمل یا جایگزین استفاده می‌کنند.[۱۷] البته مؤثر بودن اکثر این درمان‌ها تایید نشده است.[۱۸]با توجه به مشاوره رژیم غذایی، برخی از شواهد نشان می‌دهند که مصرف ریزخوراک‌های مکمل سودمند است.[۱۹] شواهد تجربی و آزمایش‌ها نشان داده‌اند که مکمل‌هایی که دارای سلنیم هستند نیز فایده‌مند هستند.[۲۰] شواهدی وجود دارند که نشان می دهند مصرف مکمل ویتامین آ در کودکان میزان مرگ و میر را کاهش داده و روند رشد را بهبود می بخشد.[۱۹] در آفریقا در زنان باردار و شیرده که در معرض خطر کمبود مواد مغذی هستند مصرف مولتی ویتامین منجر به بهبود وضعیت مادر و فرزند شده است.[۱۹] سازمان بهداشت جهانی مصرف غذایی ریزخوراک‌ها در سطوح RDA بزرگسالان مبتلا به HIV را توصیه می‌کند.[۲۱][۲۲] سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده است که تحقیقات متعدد نشان داده‌اند مکمل ویتامین آ، روی و آهن می‌تواند باعث بروز عوارض HIV در بزرگسالان مبتلا به این بیماری شود.[۲۲] شواهد کافی برای حمایت از مصرف داروهای گیاهی وجود ندارد.[۲۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Ferrantelli F, Cafaro A, Ensoli B (2004). "Nonstructural HIV proteins as targets for prophylactic or therapeutic vaccine". Curr. Opin. Biotechnol. (به انگلیسی). 15 (6): 543–56. doi:10.1016/j.copbio.2004.10.008. PMID 15560981. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. ↑ Karlsson Hedestam GB, Fouchier RA, Phogat S, Burton DR, Sodroski J, Wyatt RT (2008). "The challenges of eliciting neutralizing antibodies to HIV-1 and to influenza virus". Nat. Rev. Microbiol. (به انگلیسی). 6 (2): 143–55. doi:10.1038/nrmicro1819. PMID 18197170. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. ↑ "German HIV patient cured after stem cell transplant". Belfast Telegraph (به انگلیسی). December 15, 2010. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved December 15, 2010.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ Allers, K; Hütter, G; Hofmann, J; Loddenkemper, C; Rieger, K; Thiel, E; Schneider, T (2011-03-10). "Evidence for the cure of HIV infection by CCR5Δ32/Δ32 stem cell transplantation". Blood (به انگلیسی). 117 (10): 2791–9. doi:10.1182/blood-2010-09-309591. PMID 21148083.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  5. ↑ Mark Schoofs (November 7, 2008). "A Doctor, a Mutation and a Potential Cure for AIDS" (به انگلیسی). The Wall Street Journal. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved 2008-11-09.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ Hütter G, Nowak D, Mossner M, Ganepola S, Ganepola A, Allers K, Schneider T, Hofmann J, Kücherer C, Blau O, Blau IW, Hofmann WK, Thiel E (2009). "Long-Term Control of HIV by CCR5 Delta32/Delta32 Stem-Cell Transplantation". N Engl J Med (به انگلیسی). 360 (7): 692–698. doi:10.1056/NEJMoa0802905. PMID 19213682. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved 2009-03-31.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  7. ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Levy JA (2009). "Not an HIV Cure, but Encouraging New Directions". N Engl J Med (به انگلیسی). 360 (7): 724–725. doi:10.1056/NEJMe0810248. PMID 19213687. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved 2009-03-31.
  8. ↑ Nath, A; Clements, JE (2011-03-13). "Eradication of HIV from the brain: reasons for pause". AIDS (London, England) (به انگلیسی). 25 (5): 577–80. doi:10.1097/QAD.0b013e3283437d2f. PMID 21160414.(subscription required)
  9. ↑ van Lunzen J, Fehse B, Hauber J (June 2011). "Gene therapy strategies: can we eradicate HIV?". Curr HIV/AIDS Rep. 8 (2): 78–84. doi:10.1007/s11904-011-0073-9. PMID 21331536.(subscription required)
  10. ↑ Tincati, C; d'Arminio Monforte, A; Marchetti, G (2009 Jan). "Immunological mechanisms of interleukin-2 (IL-2) treatment in HIV/AIDS disease". Current molecular pharmacology (به انگلیسی). 2 (1): 40–5. doi:10.2174/1874467210902010040. PMID 20021444. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  11. ↑ Bowman MC, Archin NM, Margolis DM. (2009). "Pharmaceutical approaches to eradication of persistent HIV infection". Expert Reviews in Molecular Medicine (به انگلیسی). 11 (e6): e6. doi:10.1017/S1462399409000970. PMID 19208267.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  12. ↑ Planque S, Nishiyama Y, Taguchi H, Salas M, Hanson C, Paul S (2008). "Catalytic antibodies to HIV: Physiological role and potential clinical utility". Autoimmun Rev (به انگلیسی). 7 (6): 473–9. doi:10.1016/j.autrev.2008.04.002. PMC 2527403. PMID 18558365. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  13. ↑ UNAIDS (May 18, 2012). "The quest for an HIV vaccine" (به انگلیسی). Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved 9 April 2013. {{cite news}}: More than one of |کد زبان= و |زبان= specified (help)
  14. ↑ Reynell, L; Trkola, A (۲۰۱۲-۰۳-۰۲). "HIV vaccines: an attainable goal?". Swiss medical weekly (به انگلیسی). ۱۴۲: w13535. doi:10.4414/smw.2012.13535. PMID ۲۲۳۸۹۱۹۷. {{cite journal}}: Check |pmid= value (help)
  15. ↑ U.S. Army Office of the Surgeon General (March 21, 2011). "HIV Vaccine Trial in Thai Adults" (به انگلیسی). ClinicalTrials.gov. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved June 28, 2011.
  16. ↑ U.S. Army Office of the Surgeon General (June 2, 2010). "Follow up of Thai Adult Volunteers With Breakthrough HIV Infection After Participation in a Preventive HIV Vaccine Trial" (به انگلیسی). ClinicalTrials.gov. Archived from the original on 19 March 2013. Retrieved 9 April 2013.
  17. ↑ Littlewood RA, Vanable PA (2008). "Complementary and alternative medicine use among HIV-positive people: research synthesis and implications for HIV care". AIDS Care (به انگلیسی). 20 (8): 1002–18. doi:10.1080/09540120701767216. PMC 2570227. PMID 18608078. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)
  18. ↑ Mills E, Wu P, Ernst E (2005). "Complementary therapies for the treatment of HIV: in search of the evidence". Int J STD AIDS (به انگلیسی). 16 (6): 395–403. doi:10.1258/0956462054093962. PMID 15969772. {{cite journal}}: Unknown parameter |ماه= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  19. ↑ ۱۹٫۰ ۱۹٫۱ ۱۹٫۲ Irlam, JH (2010-12-08). Irlam, James H (ed.). "Micronutrient supplementation in children and adults with HIV infection". Cochrane database of systematic reviews (Online) (به انگلیسی) (12): CD003650. doi:10.1002/14651858.CD003650.pub3. PMID 21154354. {{cite journal}}: More than one of |ویراستار= و |نام خانوادگی ویراستار= specified (help)
  20. ↑ Stone, CA (2010 Nov). Kawai, K; Kupka, R; Fawzi, WW (ed.). "Role of selenium in HIV infection". Nutrition Reviews (به انگلیسی). 68 (11): 671–81. doi:10.1111/j.1753-4887.2010.00337.x. PMC 3066516. PMID 20961297. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست ویراستاران (link)
  21. ↑ Forrester, JE (2011 Dec). Sztam, KA (ed.). "Micronutrients in HIV/AIDS: is there evidence to change the WHO 2003 recommendations?". The American journal of clinical nutrition (به انگلیسی). 94 (6): 1683S–1689S. doi:10.3945/ajcn.111.011999. PMC 3226021. PMID 22089440. {{cite journal}}: Check date values in: |تاریخ= (help)
  22. ↑ ۲۲٫۰ ۲۲٫۱ World Health Organization (2003-05). Nutrient requirements for people living with HIV/AIDS: Report of a technical consultation (PDF) (به انگلیسی). Geneva. Archived (PDF) from the original on 25 March 2009. Retrieved March 31, 2009. {{cite book}}: Check date values in: |تاریخ= (help); More than one of |کد زبان= و |زبان= specified (help)
  23. ↑ Liu JP, Manheimer E, Yang M (2005). Liu, Jian Ping (ed.). "Herbal medicines for treating HIV infection and AIDS". Cochrane Database Syst Rev (به انگلیسی) (3): CD003937. doi:10.1002/14651858.CD003937.pub2. PMID 16034917.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=پژوهش‌های_اچ‌آی‌وی/ایدز&oldid=37917178»